kichać

kichać I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, kichaćam, kichaća, kichaćają {{/stl_8}}– kichnąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVa, kichaćnę, kichaćnie, kichaćnij, kichaćnął, kichaćnęli {{/stl_8}}{{stl_7}}'gwałtownie wydychać odruchowo powietrze przez nos na skutek podrażnienia śluzówki nosa z towarzyszącym temu charakterystycznym odgłosem (psik, a psik) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kichać bez przerwy. Kichnąć głośno, potężnie. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}kichać II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa (na kogoś, coś), pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'całkowicie lekceważyć coś lub kogoś, zupełnie nie przejmować się czymś, kimś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kicham na to, co o mnie mówią. Ludzie kichają na krytyków i czytają to, co im się podoba. {{/stl_10}}